Het zijn de kleine dingen in het leven waar ik van geniet: wandelen, lezen, zingen, gezellig eten met mijn gezin, samenzijn met familie en vrienden en een goed gesprek bij een haardvuurtje. Mijn hart gaat sneller kloppen wanneer ik een mens écht ontmoet. Elke keer herken ik ook weer een stukje van mezelf, want er is moed voor nodig om te vertellen over wat er diep van binnen in je leeft bijvoorbeeld. Het kwetsbaar zijn is een vorm van sterk zijn, er is moed voor nodig.
Zelf kom ik uit een gezin waarvan mijn moeder psychische problemen had. Dit heeft veel impact op mijn leven gehad. Ik ben in 2012 met mijn persoonlijke proces aan de slag gegaan en daarnaast de cursus contextueel pastoraat gaan volgen. Vervolgens wilde ik hier meer over leren en besloot ik om de studie tot contextueel therapeut te gaan doen. Ik ben erg enthousiast over wat ik heb geleerd over het contextuele gedachtengoed, over het werken in de praktijk en over mijn persoonlijke proces. Het is erg waardevol voor mijn ontwikkeling, de contextuele benadering leerde mij om de schade uit mijn geschiedenis om te zetten in schatten. Het heeft mijn leven verrijkt en betekenis gegeven. Ik ben me bewust geworden van de invloed van mijn geschiedenis en van wie ik écht mag zijn. En ik leer nog elke dag. Ik word geïnspireerd door een échte ontmoeting met de ander, het lezen in de Bijbel, het lezen van vakliteratuur en door stilte wandelingen. Alles wat leeft verandert, dat inspireert me enorm en drijft mij om me verder te blijven ontwikkelen. Het is mijn passie om mezelf en anderen verder te brengen in persoonlijke processen.
